Czy wiemy co robić, aby nie chorować?
Szacowne zdrowie (cz.II)

Jednym z najważniejszych zadań dla ludzkości jest poznanie praw rządzących sprawami życia i śmierci, zdrowia i choroby, młodości i starzenia się, poznanie czynników wpływających na poziom inteligencji, zdolności, sprawność fizyczną, na cechy osobowości i motywy postępowania człowieka.

   W róşnych okresach dziejĂłw ludzkości szukano odpowiedzi na te pytania, róşne teĹź znajdowano odpowiedzi.

Nie jest prawdą, że człowiek musi chorować.
Szacowne zdrowie (cz. I)

   Przed kilku laty, jako młody lekarz uczestniczyłem w konferencji naukowej poświęconej zagadnieniom geriatrycznym. Opisywano tam przypadki długowiecznych, Ĺźyjących często ponad 100 lat. Zacząłem interesować się podobnymi ludĹşmi, szukać przyczyn, ktĂłre umoĹźliwiały im zdrowe i długie Ĺźycie.

Jak będziemy się odżywiać?

Dieta optymalna oparta jest głównie na produktach pochodzenia zwierzęcego, na pełnowartościowym białku i najbardziej wydajnym źródle energii, jakim są tłuszcze zwierzęce, nasycone, twarde.

Nawet jeśli ta dieta jest u człowieka zbyt jednostronna (rybacy, pasterze), także wpływa na niego korzystnie. Najdłużej żyją i są najbardziej zdrowi właśnie rybacy i pasterze. Narody, grupy religijne, odżywiające się głównie produktami pochodzenia zwierzęcego należą do najbardziej zdrowych i długowiecznych, pod warunkiem, że oni i ich przodkowie nie byli narażeni na długie okresy głodu.

S.O.S. dla młodzieży! (cz.II)

Wszystkie czynniki określane mianem szkodliwości współczesnej cywilizacji, a którym to czynnikom przypisuje się decydującą rolę w powstawaniu niekorzystnych zjawisk obserwowanych u ludzi, mają minimalny wpływ szkodliwy na stan zdrowia, długość życia, sprawność fizyczną i umysłową CZŁOWIEKA PRAWIDŁOWO ODŻYWIANEGO. Działają szkodliwie, ale nie w sposób decydujący, na człowieka odżywianego nieprawidłowo i to tym bardziej szkodliwie, czym gorszy jest skład jego diety.

S.O.S. dla młodzieży! (cz. I)

 „Młode pokolenie mimo wybujałego wzrostu, oznacza się słabością, niską wydolnością, wadami postawy i budowy ciała. WZRASTA ilość wypadkĂłw miaĹźdĹźycy w młodym wieku, ZWIĘKSZA się liczba chorych na choroby serca i naczyń krwionośnych, występują MASOWO objawy nerwicy”

Czemu zawdzięcza Juha Väätäinen swoje imponujące zwycięstwo na mistrzostwach Europy w Helsinkach w roku 1971?
Jak to się stało, że mizernej budowy Bikila Abede pokonał gigantów maratonu na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie w roku 1960 i Tokio w roku 1964?

Jan Kwaśniewski, specjalista medycyny fizykalnej oraz balneokilimatologii, lekarz w jednym z sanatoriów w Ciechocinku, zajmujący się również zagadnieniami dietetyki, twierdzi, że na wielką sprawność fizyczną sportowca decydujący wpływ ma prawidłowe odżywianie.

REKORDY W SPIĹťARNI. – Jan Kwaśniewski.

Czy nasi sportowcy odżywiani są jeśli nie bardzo dobrze to przynajmniej dostatecznie? Niestety, poza nielicznymi wyjątkami karmieni są nieprawidłowo i od lat coraz gorzej,

Przemiana czy degeneracja?

Od Redakcji:

„Publikujemy dziś tekst bardzo kontrowersyjny. Są to poglądy, ktĂłre - choć znalazły juĹź uznanie niektĂłrych uczonych - są podzielane przez mniejszość. Prezentowane poglądy, poparte są szerszą argumentacją naukową, ktĂłrą autor zawarł w przygotowywanej książce. NaleĹźy jednak wziąć pod uwagę, Ĺźe autor prezentuje w sposĂłb dyskusyjny pewien tylko jednostronny sposĂłb spojrzenia na sprawy jutra, ktĂłrych nie moĹźna rozpatrywać wyłącznie poprzez problematykę wyĹźywieniaNiewątpliwie konieczne jest podjęcie w tej dziedzinie szerszych badań zarĂłwno z biologicznego jak i ekonomicznego punktu widzenia. Publikując ten tekst mamy nadzieję wzbudzić zainteresowanie problemem, a takĹźe rzeczową dyskusję w środowiskach naukowych."

O sprawność fizyczną kadry.

Głos lekarza:

     Problem odpowiedni wysokiej sprawności fizycznej Ĺźołnierzy stawiany był na czołowym miejscu we wszystkich armiach na przestrzeni dziejĂłw. Armie składające się ze sprawnych fizycznie Ĺźołnierzy zawsze gĂłrowały w konfrontacji z tymi, w ktĂłrych nie przywiązywano większego znaczenia do sprawności fizyczne (Spartanie, Rzymianie, Mongołowie, armia szwedzka w XVII wieku, czy współcześni Beduini w armii jordańskiej).