SM.
Drodzy lekarze.
Piszę do Was drodzy lekarze z prośbą o paradę,  jak właściwie stosować Ĺźywienie optymalne przy stwardnieniu rozsianym. Co naleĹźy uwzględnić szczegĂłlnie przy SM. Chorobę tą stwierdzono u mnie w wieku 42 lat. Po wielu róşnorodnych badaniach dopiero rezonans magnetyczny wykazał, Ĺźe to moĹźe być ta choroba. Lekarze neurolodzy stwierdzili, Ĺźe w tym wieku SM przechodzi się łagodnie.

  U mnie jednak po 2 latach wystąpił powaĹźny rzut choroby, ktĂłry znĂłw objawił się silnymi zawrotami głowy, zaburzeniem ostrości widzenia, bĂłlem gałek ocznych.
   Dietę optymalną stosuję od 1,5 roku. Jak przeczytałam w książkach doktora Kwaśniewskiego tylko ta dieta daje moĹźliwość zatrzymania choroby bądĹş nawet cofnięcia. Staram się przestrzegać ilości białka 30 – 45g, węglowodanĂłw 40 – 50g przy wadze 57 kg i wzroście 164 cm. W mojej diecie uwzględniam móşdĹźek, wątrĂłbkę (co najmniej raz w tygodniu), wywary kolagenowe codziennie. Po 1,5 rocznym stosowaniu diety często mam zawroty głowy, jestem ciągle słaba, zmęczona, apatyczna. Bardzo proszę odpowiedzieć mi czy w mojej chorobie są szanse na powrĂłt do zdrowia, czy potrzebuję więcej czasu, czy to po prostu tak juĹź musi pozostać?
   Jestem takĹźe pod kontrolą neurologa, ktĂłry zaleca mi róşne środki uspakajające takie jak: AFOBAM, TRANXENE, CLORANXEN. W nasileniu się choroby lekarz zapisuje mi SOLU MEDROL, ENKORTON. Po tych lekach czuje się dobrze. Chciałabym się dowiedzieć, czy to są leki wspomagające  w mojej diecie, czy zupełnie powinno wystarczyć tylko dieta optymalna. Po przejściu na dietę w ciągu 1,5 roku dwukrotnie korzystałam z prądĂłw selektywnych, ale nie odczułam po nich większej poprawy zdrowia.
   Czytam wszystkie miesięczniki OPTYMALNI ale o SM nie ma wiele informacji, listĂłw czytelnikĂłw teĹź chorujących na SM. Czy dieta optymalna leczy głównie cukrzycę, nadciśnienie, chorobę wieńcową? Jak to wygląda  u chorych na stwardnienie. Uprzejmie proszę o odpowiedĹş na dręczące mnie pytania.

                                                                        I. z Katowic

odpowiedĹş:

 Droga Pani!
   Ĺťywienie Optymalne jest jedynym sposobem jaki umoĹźliwia powstrzymanie choroby. Oczywiście są pewne szczegĂłlne zalecenia dla osĂłb chorujących na SM. Jednak podstawowe zasady pozostają bez zmian. Ilość białka jaką podaje Pani w liście jest prawidłowa, natomiast ilość węglowodanĂłw dla osoby stosujące 1,5 roku Ĺźywienie optymalne moĹźe być za niska. Po dodaniu  około 10 g węglowodanĂłw na dobę powinna się Pani poczuć lepiej. Oczywiście faktem jest, Ĺźe w leczeniu SM dobrze działa ograniczenie węglowodanĂłw powodujące niewielką ketonurię, ale taką opcje stosujemy od 1,5 – 2 lat potem zwiększamy ilość węglowodanĂłw.
   WaĹźne jest rĂłwnieĹź dostarczanie organizmowi jak największej ilości tłuszczu, co jak sądzę juĹź Pani robi. MóşdĹźek i wątrĂłbkę wystarczy spoĹźywać raz w tygodniu, ale tu rĂłwnieĹź nie spodziewam się problemĂłw. Warto rĂłwnieĹź przeanalizować sposĂłb wyliczania bo tu rĂłwnieĹź znajduje się częste ĹşrĂłdło błędĂłw.
   JeĹźeli chodzi o prądy selektywne to pacjenci z SM powinni raz w roku powtarzać serię zabiegĂłw, to korzystnie wpływa na pracę układu nerwowego  w tej chorobie. 
   Kolejny problem jaki Pani porusza w liście to poprawa stanu zdrowia  w SM. Niestety nie zawsze da się przewidzieć jak duĹźa będzie poprawa. Niewątpliwie największym sukcesem Ĺźywienia optymalnego jest zatrzymanie postępĂłw choroby. W tym świetle kwestia poprawy staje na drugim planie. Jest duĹźa grupa pacjentĂłw,  u ktĂłrych poprawa jest wręcz fantastyczna, są teĹź osoby, u ktĂłrych poprawa jest niewielka. Trudno odpowiedzieć czy wynika to ze szczegĂłlnej złośliwości choroby, czy teĹź z błędĂłw w Ĺźywieniu. SM naleĹźy do chorĂłb, ktĂłre nawet przy Ĺźywieniu optymalnym leczy się bardzo trudno. Na pewno jednak konieczne jest stosowanie Ĺźywienia optymalnego w sposĂłb prawidłowy. W innym przypadku choroba poczyni nieodwracalne postępy powodując stopniową degenerację neurologiczną. Ĺťeby uniknąć tej groĹşnej perspektywy zachęcam Panią do kontynuowania Ĺźywienia optymalnego.

                                                               lek. med. Mariusz Głowacki