Jaskra.
   Tradycyjne Ĺźywienie zawierające duĹźe ilości węglowodanĂłw i sporo niskowartościowych białek wymusza na organizmie rozwinięcie szlakĂłw metabolicznych,  w ktĂłrych część z nich zostaje wykorzystana jako ĹşrĂłdło energii lub przetworzone na materiały ulegające zmagazynowaniu. Jak wiadomo z cukrĂłw wytwarzane są w ustroju lipidy, ktĂłre odkładają się w tkankach, podobnie dzieje się z nieorganicznymi resztkami spalonych białek.

   Co prawda część tych „odpadĂłw” ulega wbudowaniu w tkanki, jednak znaczne ilości stanowią o duĹźym „zaśmiecaniu” organizmu. Systemy oczyszczania ustroju, na ktĂłre składają się głównie wątroba i nerki, stale pozbywają się substancji, ktĂłre w nadmiarze mogły by być toksyczne, dzięki czemu we krwi ich stężenie jest niskie. Podobnie wygląda rzecz z dobrze ukrwionymi narządami, ktĂłrych oczyszczanie następuje szybko. Znacznie gorzej sprawa wygląda z tkankami Ĺşle odĹźywionymi, należą do nich m. in. skĂłra, chrząstki oraz struktury gałki ocznej. Tutaj dochodzi do odkładania złogĂłw cholesterolowych oraz takich substancji nieorganicznych jak Ĺźelazo czy związki wapnia. Wtręty znajdujące się w płynie śrĂłdgałkowym stopniowo ulegają wytrącaniu w okolicy kąta przesączania powodując jego zwężenie, co pociąga za sobą gorszy odpływ. Efektem jest wzrost ciśnienia hydrostatycznego, powodujący objawy jaskry. Z czasem moĹźe dojść nawet do całkowitego zarośnięcia kąta  i blokady przepływu.
   Powodem wzrostu ciśnienia śrĂłdgałkowego moĹźe być rĂłwnieĹź wzmoĹźone wytwarzanie płynu. Dzieje się tak, gdy z powodu niedostatecznego zaopatrzenia w niezbędne substraty jego skład jest niepełnowartościowy. Zwiększona produkcja płynu powoduje znacznie szybszy wzrost ciśnienia niĹź powolne zarastanie kąta przesączania. W obu przypadkach jaskry mamy do czynienia z patologiczną przewagą układu sympatycznego  w obrębie gałki ocznej. Stosując Ĺźywienie optymalne moĹźna się wyleczyć z jaskry bez względu na jej tło. Jest to dieta ubogoresztkowa, nie tylko jeĹźeli chodzi o niestrawione części pokarmĂłw w świetle jelit, ale rĂłwnieĹź produkty metabolizmu białka, tłuszczu  i węglowodanĂłw wewnątrz ustroju. ZarĂłwno węglowodany, jak i białka są w całości wykorzystywane, a znikome ilości „zanieczyszczeń” nie odkładają się w nadmiarze  w tkankach. Tłuszcze są w całości wykorzystywane jako ĹşrĂłdło energii, a po ich spaleniu pozostaje dwutlenek węgla i woda.
   Po pewnym czasie Ĺźywienia nagromadzone złogi ulegają resorbcji, rĂłwnieĹź w obrębie gałki ocznej. Dostarczanie wszystkich niezbędnych środkĂłw odĹźywczych skutkuje zmianą składu płynu i zwykle szybko ustępuje jego nadmierne wytwarzanie. W przypadkach mało zaawansowanych dolegliwości ustępują stosunkowo szybko i moĹźna odstawić przyjmowane leki – ale pod okulistyczną kontrolą ciśnienia śrĂłdgałkowego. Dobre efekty uzyskuje się po wdroĹźeniu do leczenia prądĂłw selektywnych PS z przyłoĹźeniem elektrody dodatniej na gałki oczne. JeĹźeli droĹźny jest w/w kąt to szybko dochodzi do spadku ciśnienia. Zaleca się od 10 do 20 zabiegĂłw po 10 minut, po czym odstawia się leki i po 1-2 dniach kontroluje ciśnienie oftalmometrem – jeĹźeli jest ono w normie nie ma konieczności leczenia farmakologicznego.
   PowaĹźnym problemem są przypadki całkowitego zamknięcia przepływu między komorami gałki ocznej. Co prawda Ĺźywienie optymalne spowoduje jego udroĹźnienie po kilkunastu miesiącach, jednak w tym czasie moĹźe dojść do uszkodzenia struktur wewnątrzgałkowych z powodu wysokiego ciśnienia płynu. W takim przypadku konieczne staje się leczenie operacyjne, poniewaĹź ani leki ani prądy selektywne nie mogą przynieść poprawy. Takie zaawansowane przypadki zdarzają się jednak bardzo rzadko i zazwyczaj udaje się tego uniknąć.

                                                                       lek. med. Przemysław Pala