„viper 126p”

odpowiedĹş:
   Pański list otrzymaliśmy niedawno i zdążyliśmy juĹź na ten temat rozmawiać telefonicznie, jednak wydaje mi się on dość ciekawy i nie był jeszcze poruszany na łamach miesięcznika. Choroba opisywana przez Pana to potnica w ktĂłrej podstawowym potomechanizmem jest nadmierna aktywność gruczołów potowych, a w okresie nasilenia  nakłada się spełzanie naskĂłrka. Jest to rzadka dolegliwość i nie ma na nią skutecznych lekĂłw. Ĺťywienie optymalne usuwa szybko większość chorĂłb, jednak w sytuacjach gdy trwają one kilkadziesiąt lat moĹźe dojść do utrwalenia zaburzeń w obrębie autonomicznego układu nerwowego i wtedy warto zastosować prądy selektywne w celu ich usunięcia.
   Aby znaleźć odpowiedĹş jaki rodzaj prądu zastosować naleĹźy zawsze przyjrzeć się fizjologii chorego  narządu lub układu.
  Gruczoły potowe są jednym z waĹźniejszych elementĂłw układu termoregulacji człowieka i w czasie przegrzania organizmu dochodzi do zwiększania ich aktywności.
   Parowanie potu powoduje oddawanie temperatury otoczeniu i w ten sposĂłb zapobiega przegrzaniu, co mogłoby to doprowadzić do niebezpiecznych powikłań.
   RĂłwnieĹź powaĹźną rolę w utrzymaniu odpowiedniej temperatury odgrywają drobne naczynia krwionośne, ktĂłre rozszerzają się wraz ze wzrostem temperatury, a kurczą przy jej spadku co zapobiega  nadmiernemu wychłodzeniu krwi. Oba te mechanizmy wykorzystywane są jednocześnie i dlatego przy wzroście temperatury ciała skĂłra  robi się rumiana i wilgotna od potu. Obserwować to moĹźna np. w stanach chorobowych przebiegających z gorączką albo u osĂłb  zdrowych w saunie.
   Mimo, Ĺźe obie reakcje zachodzą jednocześnie to ich neuronalna kontrola  przebiega odmiennymi torami.
   Pobudzenie wydzielania potu następuje drogą włukien układu sympatycznego w ktĂłrych mediatorem synaptycznym jest acetylocholina, a proces ten jest regulowany przez podkorową część mĂłzgu nazywaną podwzgĂłrzem. Im wyĹźsza jest temperatura krwi dopływającej do podwzgĂłrza , tym silniejsze wydzielanie potu.
   Naczynia krwionośne skĂłry rĂłwnieĹź reagują na impulsację sympatyczną jednak ta powoduje ich obkurczenie. Właśnie z tego powodu ludzie w stanach pobudzenia emocjonalnego robią się bladzi i spoceni.
   Z powyĹźszych faktĂłw nietrudno będzie więc wywnioskować, Ĺźe stosując prądy S pobudzające układ sympatyczny moĹźna co najwyĹźej osiągnąć zmniejszenie przepływu krwi przez skĂłrę, ale nie spowoduje to zmniejszenia aktywności gruczołów potowych. W przypadku nadmiernej potliwości korzystny efekt mogą dać prądy PS, ale nie stosuje się ich w miejscu wystąpienia objawĂłw, czyli w Pańskim przypadku rąk i stĂłp, tylko na centralny układ nerwowy, poniewaĹź tutaj znajduje się nadrzędny mechanizm kontroli wydzielania potu.
   Podawane przez Pana „konwencjonalne” metody leczenia naleĹźałoby odstawić. Sympatektomia jest operacją okaleczającą i nie zawsze dobrze się udaje. Usunięcie unerwienia pewnych obszarĂłw ciała moĹźe okazać się niekorzystne
   A wręcz szkodliwe w późniejszym czasie. Stosowanie zastrzykĂłw z botuliną moĹźe przynieść wręcz Ĺźadnych efektĂłw, a sam środek jest silną trucizną i jego stosowanie nie jest w 100% bezpieczne, dodatkowo jest to terapia kosztowna.
   Botulina rzeczywiście hamuje wydzielanie acetylocholiny, ale według mojej wiedzy dotyczy to tzw. płytki motorycznej czyli zakończeń nerwowo-mięśniowych i dlatego stosuje się ją u osĂłb z niedowładami spastycznymi.
   W Pańskim  przypadku leczenia naleĹźałoby rozpocząć raczej od metod bezpieczniejszych. Do takich należą stosowane jest od dawna (obecnie dochodzą w zapomnienie) kąpiele, ktĂłrych efekty są często bardzo dobre. W nadmiernej potliwości dodaje się do kąpieli korę dębu, igliwie sosnowe lub nadmanganian potasu. Korzystne moĹźe być rĂłwnieĹź wykonywanie zabiegĂłw z 20% chlorkiem glinowym w 80% bezwodnym alkoholu, ktĂłry nakłada się na ręce i stopy na 6 godzin i przykrywa folią.

                                                              Z powaĹźaniem
                                                        lek. med. Przemysław Pala