Padaczka.
   Według definicji padaczka (epilepsja) jest chorobą ze skłonnością do występowania napadowej nieprawidłowej aktywności elektrycznej mĂłzgu prowadzącej do napadĂłw o róşnorodnej postaci klinicznej, ktĂłre jednak u danego chorego przebiegają w ten sam sposĂłb. Przyczyny tego stanu rzeczy często nie udaje się ustalić. Powodem mogą być pewne zmiany

organiczne w mózgu na przykład uraz, proces rozrostowy (nowotwór), udar, nagły wzrost ciśnienia tętniczego, anomalie budowy naczyń mózgowych (naczyniaki), choroby układowe (stwardnienie guzowate, toczeń itp.). Częstą przyczyną są zaburzenia metaboliczne: hipoglikemia, hiperglikemia bez kwasicy ketonowej, niedotlenienie, mocznica, nadmierne nawodnienie organizmu, zaburzenia elektrolitowe, choroby wątroby, alkohol, leki. Czasami przyczyną padaczki mogą być infekcje ośrodkowego układu nerwowego.
W obrazie tej choroby opisuje się rożne rodzaje napadów.
1. Napady częściowe, ktĂłre moĹźna odnieść do określonej części mĂłzgu  gdzie jest tzw. ognisko padaczkowego. WśrĂłd tych napadĂłw wyróşniamy proste, złoĹźone i uogĂłlniające się.
2. Napady uogĂłlnione, w ktĂłrych nie moĹźna odnieść objawĂłw do określonej części mĂłzgu, a wśrĂłd nich napady typu petit mal w postaci krĂłtkotrwałych utrat świadomości, oraz napady typu grand mal z pełną utratą świadomości  i z drgawkami.

W zależności od domniemanej przyczyny padaczki i rodzaju napadów stosowane są różne metody leczenia i rozmaite leki. Leczenie jest jednak trudne i często nieskuteczne.

PoniewaĹź Ĺźywienie optymalne doprowadza do bardzo dobrego odĹźywienia mĂłzgu, to szczegĂłlnie w przypadku padaczki o podłoĹźu metabolicznym rokowania są dobre. Obserwuję grupę pacjentĂłw z padaczką, u ktĂłrych po wprowadzeniu ĹťO albo całkowicie ustąpiły napady, albo są duĹźo rzadsze- obserwacja ta u niektĂłrych pacjentĂłw jest juĹź prowadzona 3 lata. Obserwacje dotyczą nie tylko pacjentĂłw z padaczką samoistną, ale rĂłwnieĹź pacjentĂłw z organicznym podłoĹźem napadĂłw. Warto wspomnieć o tym, Ĺźe podłoĹźem napadĂłw padaczkowych tak naprawdę zawsze są zaburzenia metaboliczne, związane głównie ze złym odĹźywieniem mĂłzgu z powodu stosowania nieodpowiedniej diety, w innych przypadkach dodatkowym elementem pogarszającym odĹźywienie mĂłzgu w określonych obszarach jest blizna, proces rozrostowy (guz, ropień), anomalia naczyniowa etc. Z tych faktĂłw moĹźna wnioskować, Ĺźe w kaĹźdym przypadku padaczki niezaleĹźnie od jej pochodzenia wprowadzenie Ĺťywienia Optymalnego powinno przynieść poprawę. To stwierdzenie znajduje potwierdzenie praktyce wśrĂłd pacjentĂłw znajdujących się w mojej obserwacji.

O rezygnacji z lekĂłw nie moĹźna niestety myśleć od razu po przystąpieniu do Ĺťywienia Optymalnego. Okres ok. 3 lat bez napadĂłw padaczkowych upowaĹźnia nas dopiero do rozwaĹźenia moĹźliwości odstawienia lekĂłw, warto wĂłwczas wykonać kontrolne badanie EEG. Dieta niskowęglowodanowa i bogatotłuszczowa powodująca niewielką ketozę doprowadza do stabilizacji czynności elektrycznej komĂłrki nerwowej była juĹź stosowana w leczeniu padaczki w latach 20-tych XX wieku, a ostatnio przeĹźywa renesans dzięki wprowadzeniu tej metody ponownie w dobrych amerykańskich ośrodkach epileptologicznych. Czytając amerykańskie doniesienia na temat doskonałych efektĂłw leczenia padaczki tzw. dietą ketogenną, znalazłem stwierdzenie, Ĺźe podobna dieta powinna bardzo dobrze wpływać na stan zdrowia osĂłb z róşnymi schorzeniami ośrodkowego układu nerwowego jak m.in. stwardnienie rozsiane (MS), stwardnienie zanikowe boczne (SLA). O tym wiemy juĹź od dawna dzięki dr Kwaśniewskiemu, ktĂłry te i inne tzw. nieuleczalne choroby leczy od wielu lat. Dlatego ja moim pacjentom zalecam wprowadzenie Ĺťywienia Optymalnego i ustalenie takiego poziomu węglowodanĂłw, ktĂłry doprowadzi do niewielkiej ketozy. Zgodnie ze znaną proporcją BTW czyli B-1, T – 3,5 lub więcej i W-0,5- poniewaĹź w padaczce 0,8 mogłoby być za duĹźo. Nie naleĹźy za wszelką cenę poszukiwać ciał ketonowych w moczu, jeĹźeli przy poziomie około 40g węglowodanĂłw na dobę dla osoby dorosłej, nie obserwuje się ciał ketonowych w moczu nie ma konieczności dalszego zmniejszania ilości węglowodanĂłw.  W zasadzie odpowiednią ilość węglowodanĂłw dla osĂłb chorujących na padaczkę powinno się ustalić indywidualnie dla kaĹźdej z nich. Warto dodatkowo włączyć do jedzenia móşdĹźek w ilości ok. 100-150g tygodniowo w okresie ok.3 miesięcy, potem rzadziej np. raz w miesiącu. W leczeniu padaczki unikam prądĂłw selektywnych, gdyĹź przede wszystkim samo Ĺźywienie powoduje ustępowanie choroby, a ryzyko wystąpienia napadu w czasie zabiegu jest zbyt duĹźe. Natomiast w leczeniu wspomnianych wcześniej innych schorzeń układu nerwowego prądy selektywne są istotnym elementem leczenia. 

                                                                      lek. med. Mariusz Głowacki