Wielu lekarzy, jako bardzo waĹźny czynnik wskazuje zmniejszenie aktywności fizycznej  u osĂłb starszych, Kości są odĹźywiane przez naczynia, w ktĂłrych przepływ krwi jest moĹźliwy dzięki pracy mięśni szkieletowych. Przy ograniczeniu wysiłku pogarsza się więc odĹźywianie tkanki kostnej.
   Stosowane obecnie metody badania gęstości kości nie są w pełni wartościowe przy diagnozowaniu osteoporozy, poniewaĹź wykazują one jedynie stopień uwapnienia tkanki, a nie obrazują stanu elementĂłw organicznych. O strukturze kości nie decydują składniki mineralne, lecz białko zwane osceiną.
   JuĹź od pewnego czasu zaobserwowano mały związek objawĂłw choroby z wynikami badań diagnostycznych. Od 2001 roku zmieniła się takĹźe definicja choroby podawana przez WHO. Do początku ubiegłego roku o rozpoznaniu choroby decydował wynik badań densymetrycznych, a obecnie podstawę stanowi wystąpienie złamania patologicznego trzonu kręgu, szyjki kości udowej lub przedramienia powyĹźej nadgarstka. W zaistniałej sytuacji swoje znaczenie tracą radiologiczne badania wskazujące stopień uwapnienia. Mimo tego będą one jednak stosowane jeszcze długo, poniewaĹź leki zapisywane w osteoporozie wpływają właśnie na mineralizację kości. Firmy farmaceutyczne produkujące środki do leczenia osteoporozy nie są więc zainteresowane zmianą punktu widzenia.
   Obecnie w Polsce zyski ze sprzedaĹźy kalcytoniny i bifosforanĂłw są bardzo wysokie, a społeczne korzyści – Ĺźadne. Pacjenci wydają czasem od 200 – 300 zł / miesiąc przez kilka lat i muszą się cieszyć mierną poprawą wynikĂłw badań, a czasem jedynie spowolnieniem procesĂłw odwapnienia. Pacjenci leczący się z powodu osteoporozy mają zwykle i inne problemy zdrowotne oraz przestrzegają zaleconych przez lekarzy diet. Zaleca im się jedzenie serĂłw i picie mleka oraz unikanie tłuszczĂłw ze względu, np. na miaĹźdĹźycę. Takie odĹźywianie powoduje oczywiście pogłębienie choroby, poniewaĹź w diecie brak jest wysokowartościowych białek oraz dobrych ĹşrĂłdeł energii do procesĂłw odbudowy.
   WśrĂłd optymalnych osteoporoza nie występuje, a osoby rozpoczynające dietę mogą stosunkowo szybko się jej pozbyć. Mimo, Ĺźe stopień uwapnienia nie jest tutaj meritum, to pacjenci zwykle największą uwagę przywiązują do wynikĂłw badań. Te moĹźna sprawdzić po 6 – 12 miesiącach Ĺźywienia i zwykle poprawa wynosi ok. 30 proc., choć róşnice osobnicze mogą być dosyć duĹźe. NajwaĹźniejsze w osteoporozie jest jednak odbudowanie prawidłowej struktury szkieletu białkowego, decydującego o elastyczności kości. Zdrowa kość pozbawiona wapnia moĹźe zgiąć się na pół, ale nigdy się nie złamanie.
   Ĺťywienie optymalne powoduje przebudowę struktury kostnej, jednak w przypadku osĂłb bardzo schorowanych proces ten przebiega wolniej. Do odbudowy kości potrzeba przede wszystkim wysokowartościowych białek oraz energii. Najlepszym jej ĹşrĂłdłem są nasycone kwasy tłuszczowe zawarte w produktach pochodzenia zwierzęcego. Potrzebne są rĂłwnieĹź białka z grupy kolagenowych. Ĺťywienie optymalne jest dietą bogatokolagenową, jednak u osĂłb z osteoporozą zaleca się zwiększenie jego spoĹźycia. Powinno się jadać codziennie choć niewielkie ilości takich potraw, jak: chrząstki, flaki, zimne nóşki, salceson czy wywar z kości. Nie ma potrzeby zwiększenia ilości białka ponad 1g na kg masy ciała. Zupełnie niepotrzebne są teĹź przetwory mleczne, ktĂłre z kością mają wspĂłlny jedynie kolor. Po rozpoczęciu Ĺźywienia optymalnego moĹźna od razu odstawić wszelkie leki oraz witaminę D, ktĂłra w wystarczającej ilości znajduje się w poĹźywieniu. Korzystne efekty leczenia przynosi zastosowanie u chorych prądĂłw selektywnych PS w celu poprawy odĹźywiania danego obszaru, choć rezultaty nie są tak spektakularne, jak w innych jednostkach chorobowych.

                                                                      lek. med. Przemysław Pala