Cholesterol.
Szanowny Panie doktorze Głowacki.
Zdecydowałam się napisać list do Pana w swojej sprawie.
Mam 63 lata a na diecie optymalnej jestem 4 i pół roku. Na dietę przeszłam ze względu na stan mojego zdrowia. Wymienię najważniejsze:
1) Chorowałam na dwie żółtaczki zakaĹşne, po ktĂłrych byłam na diecie niskotłuszczowej przez
    35 lat. W tym czasie rĂłwnieĹź przez wszystkie te lata towarzyszyło owrzodzenie 
    dwunastnicy  (same zakazy)

2) Stany zapalne jelita grubego
3) Nadczynność tarczycy – operowana 1976 r  obecnie leczę    niedoczynność pooperacyjną.
4) Uszkodzenie błędnika – przed przejściem na dietę opt. w 55% – obecnie 22%.
5) Od kilku lat problem z lambliami, ktĂłre co pół roku leczę metronidazolem, lecz bez skutku (czy
     jest skuteczniejszy lek?). Nadal w jelitach odczuwam przelewanie, czego być nie powinno.
6) O przejściu na dietę optymalną zadecydował też wynik cholesterolu, który wynosił 300 oraz
    choroba wieńcowa. Mam teĹź arytmię i dodatkowe skurcze – co nadal się utrzymuje, rĂłwnieĹź
     lewa ręka i noga jakoś dziwnie mi omdlewa.
7) Silne nerwice.

   Obecnie na diecie optymalnej  ściśle stosuję zalecenia Ĺźywienia optymalnego. Moje proporcje BTW wynoszą 40 : 120-140 : 50. Produkty spoĹźywcze ważę i myślę, Ĺźe nie popełniam większego błędu w Ĺźywieniu. Jestem w stałym kontakcie z lekarzem optymalnym. Jednak juĹź od momentu przejścia na dietę optymalną mĂłj cholesterol przez całe 4 i pół roku stale był bardzo wysoki: od 450 – 796. Ostatni wynik z maja 2002 r:
- cholesterol ogĂłlny      – 796
- HDL                             –  92
- TGL                             – 136
-  OB                              –  24

i takie mi towarzyszyło przez wszystkie moje lata – pozostałe wyniki są dobre. Drugim bardzo waĹźnym problemem jest moja waga. Przechodząc na dietę optymalną przy moim wzroście 164 cm waĹźyłam 63 kg. Obecnie ważę 45 kg, jest to zbyt niska waga i bardzo Ĺşle się czuję z taką niedowagą.
   Zaszły rĂłwnieĹź u mnie pozytywne zmiany: unormowało się ciśnienie (było skaczące) nie wpadam w depresje, jestem bez lekĂłw na nerwy, gdzie wcześniej byłam na silnych dawkach, ale co pół roku biorę prądy selektywne. Mam więcej energii, jestem silniejsza i aktywniejsza w Ĺźyciu codziennym. Bardzo zaleĹźy mi aby otrzymać od Pana doktora odpowiedĹş na pytania, ewentualnie wskazanie właściwej drogi.

1) Czy moĹźliwe, aby będąc na diecie optymalnej mieć tak wysoki cholesterol (796), czy spotkał
     się Pan z takim pacjentem?
2) Czy zachowując dietę optymalną można dojść do normalnej wagi, a ja cały czas chudnę
    (chciałabym przytyć)?
3) Czy może się tak zdarzyć, że są osoby, którym ta dieta nie służy?

   Bardzo serdecznie proszę o odpowiedĹş na łamach miesięcznika „Optymalni”, gdyĹź sama nie mogę sobie poradzić, a okropnie się tym zadręczam.

                                                                                 Z powaĹźaniem
                                                                               Anna ze Słupska

OdpowiedĹş:

Szanowna Pani Anno
   W swoim liście porusza Pani szereg problemĂłw zdrowotnych, z częścią z nich juĹź Pani sobie poradziła, niektĂłre jeszcze wymagają poprawy. Chciałbym zwrĂłcić uwagę na kilka istotnych faktĂłw, ktĂłre przytoczyła Pani w liście. Po pierwsze duĹźe znaczenie dla samopoczucia ma właściwy poziom hormonĂłw tarczycy. Spotykałem się z przypadkami pacjentĂłw po operacjach tarczycy, ktĂłrym pozostawiono niewielką część gruczołu tarczowego, te osoby wymagały teoretycznie podawania lekĂłw wyrĂłwnujących czynność hormonalną. Te osoby po przejściu na Ĺźywienie optymalne obserwowały u siebie objawy nadczynności tarczycy wywołane lekami, ktĂłre po konsultacji z lekarzem endokrynologiem musieli odstawić. Mogą to być takie objawy jak nadmierna potliwość, osłabienie, przyśpieszona czynność serca, zaburzenia rytmu serca, pobudzenie psychiczne, stopniowe zmniejszenie masy ciała, wysokie poziomy cholesterolu LDL. NiektĂłre z wymienionych objawĂłw opisała Pani w liście, warto więc sprawdzić poziom hormonĂłw i zastanowić się nad rezygnacją z lekĂłw. Kolejny fakt i w świetle tego co Pani napisała najwaĹźniejszy, to obecność pasoĹźytĂłw w przewodzie pokarmowym (lamblie). Lamblioza moĹźe się objawiać problemami z wypróşnieniem, bĂłlami brzucha, uczuciem przelewania w jamie brzusznej, czasami stanami podgorączkowymi lub niedokrwistością, bardzo częste są bĂłle w prawym podĹźebrzu z uczuciem wypełnienia w tej okolicy, trudności z trawieniem, wzdęcia, odbijania, nieokreślone dolegliwości brzuszne– objawy przypominają zapalenie pęcherzyka żółciowego lub dwunastnicy. Rozpoznanie lambliozy bywa trudne, w zasadzie jedyną pewną metodą jest wykazanie Ĺźywych lamblii w treści dwunastniczej wydobytej zgłębnikiem, bardzo istotne jest, aby poszukiwać lamblii w żółci zaraz po jej wydobyciu, badanie mikroskopowe musi być wykonane natychmiast na oddziale, na ktĂłrym wykonano zgłębnikowanie. Leczenie opiera się na podawaniu Metronidazolu, Tynidazalu i środkĂłw żółciopędnych np. Bilocol wg. określonego schematu. Po zakończeniu leczenia naleĹźy wykonać badanie kontrolne, zdarzają się bowiem lamblie oporne na leczenie. U osĂłb, ktĂłre mają lamblie obserwowana jest nietolerancja laktozy, ktĂłrą powinno się wyeliminować ze spoĹźycia. Dla osĂłb stosujących Ĺźywienie optymalne waĹźne jest zwiększenie zapotrzebowania na węglowodany. W związku z tym przede wszystkim powinna Pani zwiększyć ilość węglowodanĂłw do około 70-80 g na dobę. WĂłwczas poprawi się Pani samopoczucie i powinna wzrosnąć waga do właściwego poziomu. JeĹźeli chodzi o wysoki poziom cholesterolu to jak Pani wie, najzdrowiej jest go nie badać. Jednak, Ĺźeby Panią uspokoić, poziom cholesterolu nie oznacza, Ĺźe musi być miaĹźdĹźyca, w grę wchodzą zaburzenia energetyczne związane ze złym odĹźywianiem, a nie poziom bardzo potrzebnej substancji. Poza tym zwykle po zwiększeniu poziomu węglowodanĂłw, u pacjentĂłw z objawami niedoborĂłw obserwowałem zmniejszenie poziomu całkowitego cholesterolu, w tym spadek LDL, procentowy wzrost poziomu HDL. Nie powinna Pani się niczego obawiać, wszystkie problemy ustąpią po wprowadzeniu korekty w Ĺźywieniu i wyleczeniu pasoĹźytĂłw.

                                                      Z pozdrowieniami Mariusz Głowacki.