T.K.

Szanowni Państwo,

WkrĂłtce w dziale "Dieta optymalna" zostaną przedstawione fragmenty książki Jana Kwaśniewskiego "Nie tylko o otyłości", napisanej w lipcu 1982r., ktĂłrej autor nie mĂłgł wydać początkowo z uwagi na cenzurę i "limit papieru", a później trafiając do archiwum Jana Kwaśniewskiego - po 22 latach - dopiero teraz wyłącznie na www.dr-kwasniewski.pl zostanie częściowo opublikowana za zgodą autora.

Dziś prezentuję Państwu fragment rozdziału pierwszego:

T.K.

                                                     Jan Kwaśniewski
                                                  "Nie tylko o otyłości"
                                                          Lipiec 1982r.
                         copyright by: Jan Kwaśniewski, Tomasz Kwaśniewski.
                                           Wszelkie prawa zastrzeĹźone.

                                                                       — 1 —
                                                                  OD AUTORA

Z duĹźymi oporami podjąłem się pisania tej pracy. SpośrĂłd wielu za i przeciw przewaĹźyło przekonanie, Ĺźe człowiekowi powinna być dana moĹźność świadomego wyboru. Degeneracja gatunku ludzkiego i ogromne spustoszenia umysłów ludzkich towarzyszące tej degeneracji, od kilkunastu tysięcy lat praktycznie uniemoĹźliwiają człowiekowi wybĂłr świadomy. Człowiek nie wie, w jakich, ściśle określonych warunkach czynność jego umysłu moĹźe być prawidłowa, zgodna z prawami przyrody, a w jakich musi ona być patologiczna. Nie wie, jakie muszą niezbędnie być spełnione warunki, by mĂłgł wybierać świadomie. Nie wie, Ĺźe jego pozornie świadomy wybĂłr jest wymuszony określonymi czynnikami i jako wymuszony, w pełni świadomym być nie moĹźe. I nie jest.
   Człowiek zawsze swą aktualną czynność umysłu uwaĹźa za prawidłową, zdrową i mądrą, a kaĹźde aktualnie Ĺźyjące pokolenie uwaĹźa, Ĺźe właśnie ono jest w posiadaniu prawdy wyłącznym. Człowiek nie wie, Ĺźe jego mĂłzg jest odĹźywiany przez organizm, ktĂłry zaspokaja swe potrzeby biologiczne w sposĂłb przypadkowy, a zatem zawsze róşniący się na niekorzyść od optymalnego wzorca potrzeb organizmu ludzkiego. W takim organizmie potrzeby mĂłzgu zaspokajane są rĂłwnieĹź w sposĂłb przypadkowy, co w efekcie musi powodować zawsze przypadkową, ale zawsze nieprawidłową czynność umysłu.
   Aby człowiekowi była dana moĹźność świadomego wyboru, musi on uprzednio zapewnić optymalne pokrycie potrzeb biologicznych swego organizmu, co jest warunkiem niezbędnym dla uzyskania prawidłowej, optymalnej czynności umysłu. Dopiero wĂłwczas człowiek moĹźe wybierać świadomie. Gdy będzie wiedział co zmie-

— 2 —

nia człowieka w niewolnika, a co w bestię ludzką, co zamienia wiedzącego w wierzącego, zdrowego w chorego, co daje najdłuższe życie a co je skraca, co daje życie prawdziwie ludzkie, godne gatunku uprzywilejowanego i w przeszłości rozumnego, a co daje byt niewolniczy, bydlęcy, czy jeszcze bardziej podły od bydlęcego, dopiero wówczas będzie mógł świadomie wybierać.
   W załoĹźeniu miała to być praca traktująca głównie o otyłości. W trakcie pisania uznałem za niezbędne rozszerzenie tematu o treści konieczne dla zrozumienia omawianych zagadnień. Wyjaśnienie przyczyn powstania otyłości, zapobieganiu jej i skutecznego, przyczynowego leczenia otyłości i innych chorĂłb powstających z tej samej, co i otyłość zasadniczej wspĂłlnej przyczyny nie jest zadaniem trudnym. Daleko trudniejsze jest wyjaśnienie powodĂłw, ktĂłre uniemoĹźliwiają człowiekowi zrozumienie zagadnień wydawałoby się prostych i łatwych do zrozumienia. Nie przedstawiam Ĺźadnych poglądĂłw. Nie mam w ogĂłle poglądĂłw. Przedstawiam fakty i liczby oraz wnioski z nich wynikające, zawsze sprawdzalne w doświadczeniu. W poszukiwaniu przyczyn róşnych zjawisk, zawsze szukałem przyczyny najwyĹźszej, naczelnej, zgodnie ze wskazaniami Arystotelesa — „Skoro przy wszelkich roztrząsaniach, dla ktĂłrych istnieją zasady czy przyczyny lub elementy, wiedza i rozumienie wynikają właśnie z ich znajomości (wtedy bowiem sądzimy Ĺźeśmy daną rzecz poznali, gdyśmy wykryli jej pierwsze przyczyny i pierwsze zasady aĹź do ostatecznych elementĂłw), jasne się staje, Ĺźe i w poznaniu przyrody trzeba prĂłbować określić owe pierwsze zasady” (8). Powszechnie przyjmuje się róşne objawy i skutki za przyczyny. Np. uwaĹźa się powszechnie, Ĺźe przyczyną otyłości jest nadmierne spoĹźycie kalorii, a niedawno udowodniono,

                                                                      — 3 —

Ĺźe przyczyną nadciśnienia jest nadmierne spoĹźycie soli kuchennej. W rzeczywistości nadmierne spoĹźycie kalorii i otyłość mają tą samą wspĂłlną przyczynę, a nadciśnienie spowodowane jest, podobnie jak i nadmierne spoĹźycie soli — tą samą wspĂłlną przyczyną. W sprawach zdrowia i chorĂłb, Ĺźycia ludzkiego w ogĂłle, czynności umysłu ludzkiego, przyczyn róşnych zjawisk spotykanych w Ĺźyciu gatunku ludzkiego, w Ĺźyciu jednostek i społeczeństw, w poglądach na wartość róşnych produktĂłw spoĹźywczych, na ich rolę w powstawaniu róşnych chorĂłb, w poglądach na działanie wielu innych czynnikĂłw wpływających na zdrowie i Ĺźycie człowieka występuje tak wielkie i róşnorodne pomieszanie pojęć, tak wiele wiary, a tak mało wiedzy, Ĺźe bez uporządkowania tych zagadnień według ścisłych kryteriĂłw znalezienie przyczyn naczelnych rządzących Ĺźyciem gatunku ludzkiego nie jest moĹźliwe bez zastąpienia dotychczasowych poglądĂłw, wiary, sądĂłw, mniemań, przekonań, przypuszczeń wiedzą i to wiedzą ścisłą, rozwiązanie trapiących gatunek ludzki od opuszczenia raju licznych nieszczęść, niepotrzebnych chorĂłb, głodu i nędzy, kryzysĂłw, wojen i zbrodni nie jest moĹźliwe.
   Gdyby współcześni ludzie umieli zorganizować Ĺźycie na ziemi w sposĂłb rozumny, gdyby nie występowały sprzeczności między jednostkami, między jednostkami a społeczeństwami, między klasami i warstwami społecznymi, między narodami, gdyby pojęcie wiary i religii było nieznane, choroby niespotykane, gdyby ludzie mieli jeden wspĂłlny ludzki język i jedną wspĂłlną ojczyznę Ziemię, gdyby Ĺźyli znacznie dłuĹźej niĹź przedstawiciele wszystkich innych gatunkĂłw, gdyby byli jak kiedyś gatunkiem zdrowym i dominującym, gdyby nie tracili pracy, surowcĂłw i energii na zbrojenia, nie mordowali się bez końca w ciągłych wojnach, dla ktĂłrych zawsze znajdują istotne powody, to moĹźna byłoby

— 4 —

przyjąć, że to, co ludzie nazywają nauką jest wiedzą rzeczywistą. Ponieważ gatunek ludzki nie jest gatunkiem zdrowym, nie umie zapobiegać występowaniu chorób, nie umie ich skutecznie leczyć, nie umie zapobiegać nadmiernemu rozmnażaniu się, plagom alkoholizmu, narkomanii, podziałom między ludźmi, nie umie żyć bez zbrojeń, wojen i przemocy, jest oczywistym, że wiarę, sądy, poglądy i teorie, które tworzy i które uważa z naukę, w rzeczywistości z wiedzą nie mają nic wspólnego. Nie jest możliwe, by ludzie, którzy nie potrafią rozwiązać podstawowych, najważniejszych dla gatunku spraw w sposób spotykany przynajmniej u wszystkich innych wyższych gatunków, byli gatunkiem zdrowym, by mogli posiadać wiedzę. Ludzie w niektórych dziedzinach potrafią tworzyć rzeczy wspaniałe, ale w tych, dla gatunku najważniejszych, przegrywają zdecydowanie ze wszystkimi wyższymi gatunkami.
   Dla wyjaśnienia przedstawionych problemĂłw niezbędne jest omĂłwienie decydujących czynnikĂłw, ktĂłre spowodowały pojawienie się człowieka, ktĂłre spowodowały, Ĺźe nasi przodkowie zajęli dominujące miejsce w przyrodzie oraz czynnikĂłw, ktĂłre spowodowały, Ĺźe człowiek współczesny jest gatunkiem najbardziej zdegenerowanym spośrĂłd wszystkich innych Ĺźyjących na Ziemi.
   Zdegenerowany gatunek ludzki sam nie moĹźe więc wiedzieć, Ĺźe jest gatunkiem zdegenerowanym. Tym bardziej nie moĹźe poznać przyczyn swej degeneracji, poznać przyczyn czegoś, o czym nie wie, Ĺźe jest, co przyjmuje za normalne, ale co nie jest normalne. Przedstawiciele innych Ĺźyjących na Ziemi gatunkĂłw nie mogą o tym człowiekowi powiedzieć, a jak dotąd, przynajmniej w czasach historycznych, przedstawiciele innych, pozaziemskich cywilizacji nie przynieśli człowiekowi niezbędnej wiedzy. Ludzie sami muszą moĹźliwie szybko rozwiązać rozumnie swe najwaĹźniejsze sprawy, lub muszą zginąć.

— 5 —

W dalszej części pracy wyjaśniam dlaczego ludzie, jak dotąd nie mogą skutecznie skorzystać z własnego rozumu dla rozwiązania prostych, ale najwaĹźniejszych dla przyszłości gatunku ludzkiego spraw, co muszą robić, aby te sprawy w sposĂłb prosty, łatwy i tani rozwiązać mogli. Jak naleĹźy postępować, by być przez całe, znacznie dłuĹźsze niĹź obecnie Ĺźycie człowiekiem zawsze najedzonym, zawsze szczupłym, zawsze zdrowym, zawsze o prawidłowej, zgodnej z prawami przyrody czynności umysłu, bez wiary, sądĂłw, poglądĂłw, przekonań, bez jedynie słusznych „naukowych” teorii. Jak powinien postępować człowiek otyły, czy chory na róşne choroby by łatwo, bez ograniczania jedzenia stał się człowiekiem szczupłym, zdrowym o wysokiej sprawności psychofizycznej. Zgromadzona w szczytowym okresie rozwoju gatunku ludzkiego wiedza, właśnie ta dla ludzi najwaĹźniejsza, została częściowo zapisana w przekazach pochodzących ze starych, w miarę rozumnie urządzonych i w miarę rozumnie rządzonych cywilizacji oraz przez pojawiających się w całej historii ludzkości nielicznych ludzi o zbliĹźonej do zgodnej z prawami przyrody zdrowej czynności umysłu. Uzupełniona współczesną wiedzą biochemiczną umoĹźliwia znalezienie przyczyn naczelnych rządzących zdrowiem i chorobą, rządzących czynnością umysłu ludzkiego i wszystkimi innymi zjawiskami występującymi wśrĂłd ludzi.
   W swych poszukiwaniach spotkałem wielu ludzi Ĺźyczliwych, ktĂłrzy pomagali mi, w miarę moĹźności w dalszym zajmowaniu się problemem. W róşnych okresach, w róşny sposĂłb udzielali mi swego wsparcia następujący ludzie: prof. Julian Aleksandrowicz, prof. Stanisław Berger, Bronisława Chrząszcz, Jerzy Grotowski, Premier Piotr Jaroszewicz, V-ce Minister Nauki i Szkolnictwa WyĹźszego Mieczysław Kazimierczuk, red. Stanisława PodgĂłrska, doc. Czesław Półtorak, dr Włodzimierz Ponomarenko, prof. Henryk Rafalski, Marian Spychalski, red. Jerzy Surdykowski i inni.

— 6 —

Okazuje się, że człowiek nie jest samotny, nawet wówczas gdy zgromadzona przez niego wiedza odbiega w sposób zasadniczy od współcześnie uznawanych poglądów. To wiele. To stwarza nadzieję, że znajdą się ludzie, którzy potrafią zrozumieć i zechcą spróbować.
   W całej historii ludzkości nowe odkrycia, szczegĂłlnie w medycynie, spotykały się z powszechną niewiarą, a odkrywcy byli zawsze prześladowani. Niewiara była tym większa, a prześladowania światłych umysłów tym bardziej dotkliwe czym większe były ich osiągnięcia i czym bardziej róşniły się one od powszechnie przyjętych poglądĂłw. Nie przedstawiam ani poglądĂłw, ani nowej teorii. Przedstawiam tylko wiedzę ścisłą, ktĂłra zawsze sprawdza się w doświadczeniu i musi być zgodna ze wszystkimi innymi prawdami. Moje popularne prace sprzed lat 10 (1972r. - dop.T.K.) spotkały się z takim przyjęciem tzw. fachowcĂłw od spraw Ĺźywienia (z zasady otyłych), Ĺźe zrezygnowałem na wiele lat z publicznego przedstawiania zgromadzonej wiedzy. Po cichu zamieniałem otyłych w szczupłych, a chorych w zdrowych.

Konieczność ograniczenia objętości pracy i jej popularny charakter zmuszają do podania niewielu tylko danych z piśmiennictwa. Zmusza do skracania i pomijania wielu waĹźnych zagadnień. Świadomie stosuję pewne powtĂłrzenia, dla podkreślenia wagi zagadnienia. Szerzej omĂłwione są przyczyny otyłości i innych chorĂłb powstających z tej samej wspĂłlnej przyczyny. SpośrĂłd wielu drĂłg wyjaśniających omawiane zagadnienia wybrano sposĂłb najbardziej zrozumiały, oparty na liczbach ścisłych i faktach, stąd częste porĂłwnania z zagadnieniami spotykanymi w technice. Dla osĂłb bardziej przygotowanych przedstawiono uporządkowane fakty oparte na piśmiennictwie specjalistycznym, aczkolwiek w duĹźym skrĂłcie.

— 7 —

Uporządkowano według ścisłych kryteriów występujące produkty spożywcze, co pozwała na obiektywne określenie ich wartości i przydatności do spożycia dla człowieka na diecie białkowo-węglowodanowej i dla ludzi na diecie optymalnej. Wskazano sposób ścisłego określania wartości produktów spożywczych oparty na zawartości energii słonecznej pierwotnej i sposoby na najkorzystniejsze, najtańsze wiązanie tej energii w produktach. Wykazano, że wprowadzenie optymalnego żywienia dla wszystkich ludzi, nie tylko w Polsce, żywienia zgodnego z prawami przyrody, gwarantującego najbardziej korzystny rozwój gatunku ludzkiego, bez wojen, głodu i chorób, bez religii, wiary, bez chorej nauki, bez uczonych a z nauczonymi, nie byłoby sprawą trudną. Pozostaje mieć nadzieję, że znajdą się ludzie, którzy potrafię zrozumieć, lub bodaj na razie uwierzyć, do czasu, gdy już będą mogli tylko wiedzieć, a nie będą już nareszcie musieli wierzyć.

                                                                              Jan Kwaśniewski