Foto: dr-kwasniewski.pl

Stosującym żywienie optymalne ono nie zaszkodzi. Oni swoje wiedzą. Natomiast ci, którzy zamierzają podjąć ten model żywienia, a wierzący w nieomylność oficjalnej nauki, zaszkodzić może.
Zarzut, że spożywanie do 0,5 litra śmietany na dobę może człowiekowi zaszkodzić, jest fałszywy. Ta ilość śmietany, to nic innego, jak znana od lat i stosowana dieta Sippy'ego przynosząca korzystne efekty w leczeniu choroby wrzodowej. Polscy autorzy (Czech-Jureczko) stwierdzili, że długoletnie stosowanie diety powoduje rzadsze występowanie miażdżycy, a w następnej pracy stwierdzili, że śmietana powoduje cofanie się już istniejących zmian miażdżycowych.

Jaja kurze biochemicznie, czyli faktycznie, są najlepszym produktem spożywczym dla człowieka, niezależnie od stanowiska w tej sprawie Komitetu Terapii PAN. Trzeba tylko wiedzieć, kiedy jajka są szkodliwe, a kiedy są najbardziej pożyteczne, tego nauka nie wie. Oficjalna nauka pomija, co niewygodne dla poglądów w nauce obowiązujących. Liczne prace o długowieczności pasterzy, braku zachorowań wśród nich na cukrzycę, miażdżycę, choroby serca, choroby stawów , przewodu pokarmowego czy choroby zakaźne są traktowane tak, jakby ich nie było. Ani Komitet Terapii PAN, ani którakolwiek z komisji etycznych nie zajmuje się wydawaniem zezwoleń różnym uzdrowicielom, stosującym najbardziej dziwne metody leczenia. Wolno leczyć wszystkim, dopóki to leczenie nie przynosi korzystnych efektów dla chorych. Inaczej jest, gdy metody stosowane w leczeniu chorych są dla ich zdrowia korzystne, a takie są u stosujących żywienie optymalne, czy leczonych prądami selektywnymi. Badania nad wpływem żywienia optymalnego na chorych były prowadzone przez zespół złożony z 11 profesorów i docentów, pod kierunkiem prof. Henryka Rafalskiego. Badania nad wpływem diety na zwierzęta, jako pierwszy wykonał w pracy magisterskiej Jacek Bujko, pod kierunkiem prof. Stanisława Bergera z SGGW.
Profesor napisał - "Na podstawie badań wstępnych i doświadczenia zasadniczego moĹźna stwierdzić, Ĺźe rozwĂłj fizyczny zwierząt jest lepszy na diecie optymalnej niĹź na diecie lotniczej (w doświadczeniu stosowano dietę lotnikĂłw wojskowych). Średnia waga mĂłzgĂłw była wyĹźsza o śr. 8 proc. na diecie optymalnej w porĂłwnaniu do diety lotniczej. NajwyĹźszy poziom białka, DNA, RNA i tłuszczu w mĂłzgach znaleziono rĂłwnieĹź na diecie optymalnej. Poziom związkĂłw fosforowych aktywnych w mĂłzgach był najwyĹźszy na diecie optymalnej. Wyniki testu unikania wskazują na znacznie lepsze osiągnięcia zwierząt na diecie optymalnej. Wyniki szczurĂłw na diecie lotniczej były o 40 proc. niĹźsze. Wskazywałoby to na wyĹźszość diety optymalnej nad lotniczą rĂłwnieĹź w procesie uczenia się. Warszawa 15.05.1977 prof. dr med. Stanisław Berger”. Pismem nr Dr I 0580-3/78 z dnia 23 stycznia 1978 r. minister nauki i szkolnictwa wyĹźszego powiadomił prof. Dr hab. Med. J. Grendę – I zastępcę ministra zdrowia o „przyznaniu 7 mln złotych z funduszu prac badawczych na badania dotyczące tematyki proponowanej przez lekarza Jana Kwaśniewskiego”.
Kilka badań na zwierzętach, przeprowadzonych pod kierunkiem prof. Henryka Rafalskiego w Katedrze Higieny łódzkiej Akademii Medycznej wykazały, że żywienie optymalne ma wybitne właściwości przeciwmiażdżycowe i leczy miażdżycę u zwierząt doświadczalnych.
Zalecone przez komisję badania na ludziach chorych były przez ministra zdrowia, Instytut Żywności i Żywienia, innych profesorów bojkotowane, o czym świadczy treść pisma prof. Rafalskiego do dyrektora Departamentu Nauki dr. med. Lecha Dawydzika z dnia 28.09.1978 r.
Prof. Rafalski pisał, Ĺźe postępowanie prof. dr. W. Szostaka, ktĂłry ignorując fakt zatwierdzenia tematu przez MNSWiT opóźnia i utrudnia rozpoczęcie badań, działając na zwłokę i powołując kolejnych recenzentĂłw. Powiedział on nawet, Ĺźe te pieniądze „naleĹźałoby przeznaczyć na inne badania”, przechodząc do porządku dziennego nad faktem, Ĺźe zostały one juĹź przyznane na określony temat”.
Badania w końcu przeprowadzono na mężczyznach chorujących na udokumentowane miaĹźdĹźycowe zwężenie tętnic wieńcowych i przewaĹźnie otyłych, chorujących takĹźe na inne choroby. W raporcie końcowym z przeprowadzonych badań w 1980 r. Prof. Rafalski pisał : „We własnych badaniach ludzi w okresie 6 miesięcy przestrzegania diety nie ujawniły się objawy ketozy, hipercholesterolemii oraz hiperurikemii, ktĂłre stanowią główne zastrzeĹźenia przeciwko stosowaniu diety niskowęglowodanowej. Dieta spowodowała istotny spadek masy ciała u osĂłb z nadwagą, a ponadto : nie spowodowała uchwytnych niekorzystnych zmian w stanie zdrowia (ocenianym na podstawie szerokiego zestawu badań laboratoryjnych i klinicznych, spowodowała uchwytne korzystne zmiany w stanie zdrowia badanych mężczyzn. Zaliczyć do nich naleĹźy między innymi (poza obniĹźeniem masy ciała) :
poprawę sprawności fizycznej, poprawę wydolności układu krążenia, złagodzenie objawów choroby wieńcowej, poprawę sprawności i narządu oddechowego.
Reasumując opiniuję brak dowodĂłw na stwierdzenie, Ĺźe stosowana przez lek. med. J. Kwaśniewskiego dieta jest niebezpieczna dla zdrowia człowieka. Ośrodki światowe zajmującej się Ĺźywieniem ludzi zalecają stosowanie diety niskowęglowodanowej pod opieką lekarzy”.
W dniu 28.03.1983 r. pismem nr HĹť /127/83 prof. H. Rafalski przesłał do prof. Wiktora Szostaka, dyrektora Instytutu Ĺťywienia i Ĺťywności raport końcowy z wykonanych badań wraz z recenzjami prof. Dr Jana Tatonia i prof. Dr. Jana Hasika. W recenzji z wykonanej pracy prof. Jan Tatoń napisał: „Zakres bezpośrednich celĂłw badawczych, a takĹźe zmiennych niezaleĹźnych (11) i zaleĹźnych (kilkadziesiąt) był szeroki. Organizacja badań (ruch badanych i sposoby obserwacji) były dobrze przemyślane. Wykonanie badań nie budzi zastrzeĹźeń. Bardzo dobrze opracowano dokumentację badań... Sądzę, Ĺźe badania te naleĹźałoby kontynuować tak, aby liczby badanych i obserwacji umoĹźliwiły zastosowanie pełnego opracowania statystycznego, zwłaszcza Ĺźe z materiału badanego wynikają waĹźne wstępne wnioski.
Nie stwierdzono, w szczegĂłlności pod wpływem diety niskowęglowodanowej pogorszenia stanu zdrowia, a u części badanych wiele wskaĹşnikĂłw klinicznych i laboratoryjnych miaĹźdĹźycy (w tym wskaĹşnikĂłw choroby wieńcowej) uległo polepszeniu. Bardzo celowe byłoby więc rozszerzenie materiału i jego zobiektywizowana ocena w przyszłości. UwaĹźam, Ĺźe wykonane badania są wartościowe i warte kontynuacji zgodnie z planem AutorĂłw. Autorzy udowodnili, Ĺźe dieta niskowęglowodanowa i bogatotłuszczowa w badanym okresie czasu (6 miesięcy) nie jest szkodliwa”.
W recenzji pracy w dniu 1.04.1981 r. Prof. Dr hab. Jan Hasik napisał : „Ostatecznie stwierdzono u większości osĂłb poprawę obiektywną i u wszystkich subiektywną ocenianego stanu zdrowia. PoniewaĹź dotychczasowe badania pozwalają stwierdzić, Ĺźe stosowana dieta nie jest szkodliwa i naleĹźy się zgodzić z autorami, Ĺźe winna nastąpić kontynuacja badań u chorych”.
Prof. Jan Hasik sam zgłosił gotowość do wykonania badań na ludziach. Pismem z 30 lutego 1981 r. skierowanym do prof. H. Rafalskiego napisał : „Z dużą przykrością zawiadamiam, Ĺźe jesteśmy zmuszeni przerwać i zrezygnować z dalszego wykonywania pracy pt. „Wpływ diety
niskowęglowodanowej na stan zdrowia, stan odĹźywiania oraz przemianę lipidĂłw i azotu w organiĹşmie”. Mimo znacznych wysiłkĂłw nie potrafimy zorganizować diety wysokobiałkowej i wysokotłuszczowej.
Nie rozumiem zatem, jak prof. Jan Hasik, ktĂłry sam włączył się do badań, a później sam z nich zrezygnował, ktĂłry napisał recenzję z wykonanych badań na ludziach, moĹźe podpisywać się pod stanowiskiem VI Wydziału Nauk Medycznych PAN uznając tzw. „dietę optymalną” lek. med. Jana Kwaśniewskiego za wybitnie szkodliwą dla zdrowia?
Dlaczego „Komitet” nie uznał dotąd jako wybitnie szkodliwą dietę lotnikĂłw kanadyjskich – wysokobiałkowej, wysokotłuszczowej i niskowęglowodanowej, znanej od ponad 25 lat jako dieta punktowa? Dlaczego „Komitet” nie uznał dotąd za wybitnie szkodliwą dietę od wielu lat proponowanej przez dr. Atkinsa z USA? Obie te diety rzeczywiście mogą czasami szkodzić ludziom, poniewaĹź kryteria je określające nie są ścisłe, ludzie stosujący te diety mogą popełniać błędy spoĹźywając zbyt duĹźo białka i (lub) zbyt mało węglowodanĂłw, co moĹźe powodować szkody dla ich organizmĂłw.
Dieta optymalna, stosowana dokładnie, szkodzić nie może, co zostało udowodnione w badaniach naukowych. Sprawdziło się u ponad 1660 chorych leczonych stacjonarnie w Akademii Zdrowia Arkadia w latach 1987-90 i na tysiącach ludzi już stosujących żywienie optymalne.
W kwietniu 1987 r. Ministerstwo Zdrowia przypomniało sobie, Ĺźe miałem napisać 2 prace naukowe potrzebne do przeprowadzenia badań na ludziach przez prof. H. Rafalskiego i zwrĂłciło się do niego w tej sprawie. Prof. Rafalski odpisał: „W ramach tematu badawczego zleciliśmy dr. J. Kwaśniewskiemu wykonanie opracowań teoretycznych na następujące tematy: Dieta optymalna a miaĹźdĹźyca naczyń krwionośnych. Dieta optymalna a otyłość. Ze zleceń tych dr J. Kwaśniewski wywiązał się merytorycznie poprawnie i terminowo, przedstawiając pierwsze z opracowań (miaĹźdĹźyca) na 60 stronach, w tym 318 pozycji piśmiennictwa krajowego i zagranicznego, drugie zaś (otyłość) na 35 stronach w tym 154 pozycji z piśmiennictwa. Opracowania te okazały się dla nas uĹźyteczne, zarĂłwno przy ustalaniu załoĹźeń ww tematu badawczego, jak i przyczyn sporządzaniu raportu końcowego z jego wykonania”.
Adiunkt w Katedrze prof. Rafalskiego, dr nauk biochemicznych Wł. Ponomarenko, w piśmie do prof. Tadeusza KoĹşluka w dniu 26.05.1994 r. pisał m.in.: „W oparciu o wydaną przez nasz Zakład pozytywną opinię na temat kompetencji w zakresie Ĺźywienia dr J. Kwaśniewski prowadził Akademię Zdrowia Arkadia. Z bezpośrednich kontaktĂłw z pacjentami mogłem się przekonać o skuteczności diety w leczeniu otyłości, chorĂłb układu krążenia, nadciśnienia, stwardnienia rozsianego, gośćca przewlekłego postępującego i innych chorĂłb stawĂłw, astmy oskrzelowej, chorĂłb układu pokarmowego i oddechowego, choroby Buergera, miaĹźdĹźycy tętnic mĂłzgu, wieńcowych i kończyn, neurastenii, migreny i innych chorĂłb. Nie spotkałem pacjenta, ktĂłry skarĹźyłby się na pogorszenie stanu zdrowia. W swojej praktyce naukowej oraz w dostępnym piśmiennictwie krajowym i zagranicznym, nie spotkałem się z opisem diety czy innej metody leczenia o podobnej skuteczności w leczeniu róşnych chorĂłb. Skład diety optymalnej budzi zastrzeĹźenia dietetykĂłw i kardiologĂłw ze względu na wysoki poziom tłuszczĂłw nasyconych w diecie. Dr J. Kwaśniewski udowadnia, Ĺźe tłuszcze nasycone „szkodzą” tylko w obecności określonej ilości węglowodanĂłw w diecie.
Takie rozumowanie jest zgodne ze współczesną wiedzą biochemiczną, a także obserwacjami praktycznymi: populacje Eskimosów, Masajów, Hunzów, długowiecznych mieszkańców Gruzji, Abchazji, Azerbejdżanu, Jakucji, stosujących w warunkach naturalnych dietę wysokotłuszczową i niskowęglowodanową, są wolne od miażdżycy, cukrzycy, chorób stawów, przewodu pokarmowego i chorób zakaźnych.
Istnieją podstawy do twierdzenia, Ĺźe „dieta optymalna” moĹźe być stosowana z dobrymi skutkami w leczeniu szeregu chorĂłb”.
Dieta optymalna oparta jest o wiedzę ścisłą. Jest zgodna z wszystkimi prawami fizyki i chemii, dzięki przestrzeganiu których są budowane i działają różne urządzenia techniczne.
Współczesna oficjalna dietetyka zaleca postępowanie oparte na wierze, lub patologicznych poglądach, a zupełnie pomija wiedzę, a tego bezkarnie robić nie można.

                                                                                            Jan Kwaśniewski.