T.K.

S.O.S. dla młodzieży! (cz. I)

 „Młode pokolenie mimo wybujałego wzrostu, oznacza się słabością, niską wydolnością, wadami postawy i budowy ciała. WZRASTA ilość wypadkĂłw miaĹźdĹźycy w młodym wieku, ZWIĘKSZA się liczba chorych na choroby serca i naczyń krwionośnych, występują MASOWO objawy nerwicy”

Powyższy fragment raportu senatu Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie określa bez złudzeń jaką mamy młodzież. Pogarszający się od kilku lat jej poziom przygotowania do szkół średnich, czy wyższych, szczególnie z tych przedmiotów, gdzie wymagane jest samodzielne myślenie (chemia, fizyka, matematyka), świadczy, że centralny układ nerwowy u młodzieży nie na stworzonych korzystnych, a tym bardziej optymalnych warunków dla prawidłowej czynności.

   Od kilku tysiącleci odbywa się stopniowe przyśpieszanie dojrzewania dzieci i młodzieĹźy, wzrasta ich przeciętna waga i wysokość!. Jeśli przed 100-150 laty ludzie „rośli” przeciętnie o 1 cm na 25 lat, to obecnie na powiększenie przeciętnego wzrostu o 1 cm potrzebują tylko 5 lat. W okresie ostatnich 100 lat dojrzewanie dziewcząt europejskich skrĂłciło się o ponad 3 lata.

   Obserwowane ostatnio gwałtowne przyspieszenie dojrzewania, wzrost przeciętnej wagi i wysokości dzieci i młodzieĹźy, są określane jako korzystne tylko przez ludzi patrzących na te zjawiska z punktu widzenia HODOWCY. Interes hodowanego zwierzęcia jest zawsze sprzeczny z interesem hodującego go człowieka, kryteria korzystne z punktu widzenia hodowcy, są przewaĹźnie zawsze niekorzystne dla hodowanego zwierzęcia, nie mogą teĹź być uwaĹźane za korzystne w odniesieniu do dzieci i młodzieĹźy. Czym szybciej człowiek dojrzewa, tym szybciej musi umrzeć i to niezaleĹźnie od działalności medycyny, fachowcĂłw od optymistycznych statystyk, od jego światopoglądu, wykształcenia... . Na kaĹźdy 1 rok przyspieszonego dojrzewania u człowieka, jego teoretyczna szansa przeĹźycia skraca się o 5-6 lat i to u tych ludzi, ktĂłrzy nie chorują na choroby określane mianem cywilizacyjnych. Ci giną jeszcze szybciej.

   Obecnie o 18-21 lat mamy krĂłtszą teoretyczną szansę przeĹźycia, niĹź mieli przed 100 laty nasi przodkowie. Współczesne młode pokolenie, przeniesione w warunki środowiskowe sprzed 150-200 lat (przy obecnym odĹźywianiu) wyginęłoby w krĂłtkim czasie przwie zupełnie.

   Dotychczas ani lekarze, ani dietetycy, ani wychowawcy czy ludzie zajmujący się problemami wychowania fizycznego i sportu, nie potrafili znaleźć skutecznej recepty na to, jak przynajmniej powstrzymać szybko postępującą degenerację naszych dzieci i młodzieĹźy.

   Degeneracja – mocne słowo – ale podobne zjawiska jakie obserwujemy u dzieci  i młodzieĹźy doprowadziły do zagłady gadĂłw w okresie jurajskim, właśnie przez degenerację spowodowaną niekorzystną zmianą ich sposobu odĹźywiania.

   Wspomniany raport senatu AWF przyczyny niekorzystnego stanu zdrowia i sprawności młodzieĹźy widzi w tym, Ĺźe wychowanie fizyczne w szkołach jest postawione na niskim poziomie, Ĺźe brakuje sal gimnastycznych i „przyosiedlowych urządzeń sportowych, z ktĂłrych młodzieĹź mogłaby korzystać, zamiast wałęsać się bezczynnie po ulicach”. Mogłaby, gdyby chciała, ale wyraĹşnie nie chce i woli robić to, co sprawia jej przyjemność, a obecnie dla większości naszej młodzieĹźy sport i ćwiczenia fizyczne przestały być zupełnie przyjemne.

   Od kilkunastu lat budujemy nowe sale gimnastyczne, baseny i inne obiekty sportowe. Gdyby sprawność fizyczna i zdrowie dzieci, młodzieĹźy i całego społeczeństwa były zaleĹźne od ilości obiektĂłw sportowych, to proporcjonalnie do wzrostu ich liczby, do ilości absolwentĂłw uczelni wychowania fizycznego, powinna poprawiać się sprawność fizyczna całego społeczeństwa. Obserwujemy zjawisko wręcz przeciwne. Proporcjonalnie do nowo budowanych obiektĂłw sportowych, do ilości absolwentĂłw uczelni wychowania fizycznego, do nakładĂłw przeznaczanych na kulturę fizyczną, sport i turystykę, p o g a r s z a  s i ę  s t a n  z d r o w i a, sprawność fizyczna i umysłowa dzieci, młodzieĹźy i całego społeczeństwa.

   Nie oznacza to, Ĺźe nowo budowane obiekty sportowe wywierają szkodliwy wpływ na zdrowie i sprawność ludzi. Ale z drugiej strony, pieniądze przeznaczone na ich budowę moĹźna by przeznaczyć na cele, ktĂłre działałyby korzystnie. Oznacza natomiast, Ĺźe stan zdrowia i sprawność fizyczna ludzi, nie są zaleĹźne od ilości obiektĂłw sportowych.

                                                            (cdn.)

Jan Kwaśniewski.