Zaparcia, ile jeść węglowodanów?.

     Od września stosuję Ĺťywienie Optymalne. Ustąpiły mi dolegliwości gastryczne – wzdęcia, bĂłle w okolicy pępka i w podbrzuszu, zgagi, straszliwe obstrukcje - teraz pomagają suszone śliwki. Nadal jednak utrzymują się dokuczliwe szumy w uszach, bĂłle w kolanach i łopatkach. Nie chudnę. Jadam niewiele i prawie wcale nie uwzględniam węglowodanĂłw. Czy tu moĹźe być przyczyna?

OdpowiedĹş:
     Po ponad 2 miesiącach Ĺťywienia Optymalnego ustąpiły u pani wszystkie dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, w tym „straszliwe zaparcia”. U części osĂłb po przejściu na Ĺťywienie Optymalne pojawiają się przejściowe zaparcia, nasilają się juĹź istniejące, u innych zaparcia szybko ustępują. Jest to dolegliwość przykra, ale przecieĹź przejściowa. Jest wiele lekĂłw i sposobĂłw na to, aby poradzić sobie z zaparciami i trzeba te leki, lub sposoby stosować dopĂłki są zaparcia. Zaparcia przy Ĺťywieniu Optymalnym nie są tak szkodliwe, jak przy innych modelach Ĺźywienia. BĂłle brzucha, zgagi, wzdęcia i wiatry po kilku dniach ustępują zupełnie. To dobrze, bo tak być powinno. „Korzystniej jest, w jakikolwiek bądĹş sposĂłb, zmniejszać to, co by Ĺźołądek obciążało” - napisał rzymski historyk Pliniusz. Tak jest istotnie.
     Trzeba tak dobierać poĹźywienie, aby w moĹźliwie małej objętości znajdowało się moĹźliwie duĹźo składnikĂłw odĹźywczych, jak najbardziej strawionych poza organizmem przez obrĂłbkę kulinarną, jak najwięcej kalorii i jak najmniej części zbędnych, nie strawionych, ktĂłrych „trawieniem” zajmują się bakterie w jelicie grubym, a one trawią tak, aby to było dla nich korzystne. Co korzystne dla bakterii, jest niekorzystne dla organizmu człowieka. Jeśli bakterie nie mają juĹź co „trawić”, to nie powstają w jelitach trujące produkty ich przemiany materii, ktĂłre ponadto bardzo obciążają pracą wątrobę, szkodzą samej wątrobie i całemu organizmowi.
     Gdy bakterie nie mają co trawić, nie wytwarzają metanu, dwutlenku węgla, siarkowodoru, innych substancji lotnych, cuchnących, co powoduje, Ĺźe wzdęć, gazĂłw, wiatrĂłw i odbijań nie ma.
     Róşne są mechanizmy defekacji ( wydalania kału) i w zaleĹźności od tego, ktĂłre dominują, organizm reaguje przy przejściu na Ĺťywienie Optymalne w róşny sposĂłb. Ze względu na przyczynę ogĂłlnie zaparcia moĹźna podzielić na: spastyczne lub atoniczne. Przy zaparciach spastycznych przyczyną wyĹźszą tych zaparć jest przewaga układu parasympatycznego w obszarze brzucha. Przyczyną tej przewagi jest określony model Ĺźywienia. Te zaparcia ustępują po dłuĹźszym czasie, gdy organizm juĹź uporządkuje czynność układu wegetatywnego w tym obszarze.
     Ustępowanie zaparć moĹźna przyspieszyć stosując prądy selektywne S, ktĂłre szybko usuwają przewagę układu parasympatycznego. Przy zaparciach spastycznych stolec jest jak u owcy, bobkowaty, a samo wydalanie moĹźe być bolesne. Te objawy po prądach S ustępują szybko, na samym Ĺťywieniu Optymalnym mogą utrzymać się dłuĹźej. Ilość wydalonego kału przy prawidłowym stosowaniu Ĺťywienia Optymalnego jest kilka razy mniejsza i nie cuchnie on tak, jak przy tradycyjnym modelu Ĺźywienia. Przy zaparciach atonicznych, to znaczy takich, przy ktĂłrych jelito jest rozciągnięte, a mięśniĂłwka jelit słaba, perystaltyka upośledzona - moĹźna pomĂłc stosując prądy PS, ktĂłre pobudzają perystaltykę jelit i prądy 0, ktĂłre działają bezpośrednio na okrężne gładkie mięśnie jelit, ćwiczą je i wzmacniają. Prądy stosujemy tylko wĂłwczas, gdy dolegliwości są bardzo nasilone.
     Rozsądniej jest poczekać kilka, kilkanaście tygodni na wyleczenie zaparcia ( ktĂłre i tak nastąpić musi ), stosując proste leki stosowane w zaparciach.
     WęglowodanĂłw lepiej jest jednak nieco zjadać. Wprawdzie Eskimosi na Grenlandii spoĹźywali średnio 20g węglowodanĂłw na dobę, ale jest to nieco za mało. Organizm potrzebuje pewnej ilości węglowodanĂłw i lepiej jest, gdy dostarczane są one w poĹźywieniu. Krwinki czerwone i częściowo nerwy, potrzebują nieco węglowodanĂłw. Gdy organizm ma za mało węglowodanĂłw, musi te węglowodany sam wytworzyć. Robi je głównie z białka i z glicerolu. Z kwasĂłw tłuszczowych nie moĹźe.
     Synteza węglowodanĂłw w organizmie nie jest prosta. Obciąża ona pracą głównie wątrobę, a ta zajęta „robotą głupiego” nie moĹźe wytwarzać tyle ATP i innych związkĂłw fosforowych wysoko energetycznych, na ktĂłrych pracuje mĂłzg, serce i inne waĹźne narządy. MĂłzg i serce w tych warunkach muszą korzystać z gorszych ĹşrĂłdeł energii w większym lub mniejszym zakresie, a organizm wytwarza i dostarcza dla potrzeb mĂłzgu i serca lepsze „paliwa”, ktĂłrych w poĹźywieniu nie ma. Są to tak zwane ciała ketonowe, kalorycznie najlepsze paliwa, lepsze od kwasĂłw tłuszczowych nasyconych. MĂłzg i serce moĹźe spalać tylko określoną ich ilość. Jeśli wątroba wytwarza  za duĹźo ciał ketonowych, gromadzą się we krwi, powodują zakwaszenie organizmu i są wydalane z moczem. Najczęściej bywa to w diecie Atkins I, cukrzycy, ale rĂłwnieĹź w głodĂłwce, czy u części ludzi na Diecie Optymalnej, ktĂłrzy zjadają zbyt mało węglowodanĂłw.
     Ciała ketonowe w moczu są oznaczane krzyĹźykami od 1 do 4. Przy jednym krzyĹźyku nie ma powodĂłw do obawy, przy dwĂłch trzeba uwaĹźać, przy trzech lub czterech trzeba reagować. Zwiększenie przejściowe spoĹźycia węglowodanĂłw o 15-20 gram na dobę, najczęściej szybko powoduje znikanie ciał ketonowych z moczu i krwi. Jeśli zjada się białka o najwyĹźszej wartości biologicznej ( żółtka, szpik, podroby), najkorzystniej jest spoĹźywać około 0,8 g węglowodanĂłw na 1 kg wagi ciała/dobę jeśli trzeba (obecność ciał ketonowych) to około 1 g węglowodanĂłw/dobę.
     Węglowodany liczymy na dobę. Zatem mogą być posiłki zupełnie bez węglowodanĂłw, byle ilość na dobę była utrzymana. Jeśli zjadamy zbyt mało węglowodanĂłw , obciążamy organizm, ktĂłry musi je wytwarzać. Gdy zjemy ich za duĹźo, gospodarka energetyczna ustroju będzie nieco mniej sprawna, ale szkĂłd nie będzie. Granicą bezpieczną jest 100g węglowodanĂłw na dobę. Nawet do 150g/dobę nie powoduje większych szkĂłd, jeśli te węglowodany są spoĹźywane w postaci skrobi. Szkody juĹź będą, gdy zjemy powyĹźej 100g węglowodanĂłw na dobę w postaci cukrĂłw prostych, szczegĂłlnie jeśli jest to cukier owocowy, czyli inaczej fruktoza. Po dłuĹźszym okresie stosowania Ĺťywienia Optymalnego, liczyć nic nie trzeba. Organizm sam wie, ile powinien mieć węglowodanĂłw i robi to bezbłędnie.

                                                                               Jan Kwaśniewski
więcej...