Spalanie węgla i wodoru.

     Przy ubijaniu śmietany i białek na omlet, czy do chlebĂłw optymalnych, dostaje się do tych produktĂłw duĹźo powietrza, a zatem i tlenu, co zwiększa kaloryczność gotowych produktĂłw. Nie jest ten wzrost kaloryczności uwzględniony w tabelach i przypisach do określonych potraw, co wyliczyłam. Czy nie naleĹźy uwzględniać kaloryczności tlenu, ktĂłry dostaje się do pewnych potraw podczas obrĂłbki kulinarnej?
                                                               C. J.

OdpowiedĹş:
     Tlen zawarty w powietrzu, ktĂłry dostaje się do potraw przy ubijaniu piany, czy śmietany, nie zwiększa kaloryczności potraw, gdyĹź tlen nie posiada kalorii. Tlen się nie spala, to inne pierwiastki spalają się z tlenem, a samo spalanie to nic innego, jak łączenie się ich z tlenem.
     W technice przy spalaniu róşnych paliw wydziela się bardzo duĹźo ciepła i występuje często bardzo wysoka temperatura. Takie spalanie w organizmie spowodowałoby natychmiastową śmierć.
     WodĂłr i węgiel w organizmie spalane są w stałej temperaturze ok. 37°C, co jest moĹźliwe dzięki istnieniu szlakĂłw powolnego spalania, a to z kolei odbywa się przy pomocy licznych enzymĂłw. W czystym tlenie spalanie jest szybsze i bardziej gwałtowne. Spalać z tlenem gwałtownie moĹźe się np. metaliczny sĂłd, czy magnez, przy czym wydziela się duĹźo ciepła. W organizmie jest duĹźo sodu i magnezu, ale poniewaĹź występują one wyłącznie w postaci zjonizowanej, mają zupełnie inne właściwości w ogĂłle nie spalają się z tlenem.
     W zaleĹźności od rodzaju spalanego składnika, ta sama ilość tlenu moĹźe dać więcej kalorii lub mniej. Organizm spala wyłącznie węgiel i wodĂłr.
     Jeden gram węgla po spaleniu daje 7,87 Kcal, a jeden gram wodoru 34,3 Kcal. WodĂłr zatem jest duĹźo lepszym paliwem od węgla.
     Węgiel spala się na CO2 (dwutlenek węgla), z ktĂłry organizm zawsze ma kłopoty i ktĂłry jest związkiem toksycznym. WodĂłr spala się na H2O, czyli na wodę destylowaną, ktĂłra jest zawsze potrzebna dla Ĺźycia. Ten sam 1 g tlenu po połączeniu z węglem daje 2,95 Kcal, głównie w postaci ciepła. Ten sam 1 g tlenu po połączeniu z wodorem daje 4,3 Kcal, głównie w postaci energii uĹźytecznej związanej w akumulatorach zwanych związkami fosforowymi wysokoenergetycznymi.
     Z ciepła organizm energii nie moĹźe uzyskać. Z akumulatorĂłw organizm moĹźe potrzebną do Ĺźycia energię uzyskać, w razie potrzeby moĹźe teĹź z tej energii wytworzyć ciepło.
     Z powyĹźszych rozwaĹźań wynikają waĹźne wnioski praktyczne. Aby Ĺźyć długo, zdrowo, mieć najwyĹźszą sprawność fizyczną i najbardziej sprawny umysł, trzeba jak najwięcej energii pozyskiwać z wodoru, a jak najmniej z węgla.WĂłwczas energii jest najwięcej, zuĹźycie tlenu najmniejsze, co powoduje, Ĺźe nie brakuje człowiekowi nigdy powietrza, nawet przy duĹźych wysiłkach. Sportowcy uzyskujący najwięcej energii z wodoru, w kaĹźdej dyscyplinie będą lepsi od tych, ktĂłrzy więcej energii uzyskują z węgla.
     Najwięcej wodoru mają wolne kwasy tłuszczowe, maksymalnie uwodornione, o długich łańcuchach, występujące w naturalnych tłuszczach zwierzęcych - twardych. Im więcej wodoru zawiera tłuszcz, tym jest bardziej twardym tłuszczem, tym jest lepszym paliwem.
     Przy spalaniu węglowodanĂłw tzw. współczynnik oddechowy, czyli stosunek wydalanego dwutlenku węgla do pobieranego tlenu, wynosi 1. Oznacza to, Ĺźe w końcowym efekcie cały pobierany tlen idzie na spalenie węgla.
     Przy spalaniu tłuszczĂłw stosunek ten wynosi poniĹźej 0,7 i jest tym niĹźszy, im spoĹźywane tłuszcze zawierają więcej wodoru, co oznacza, Ĺźe znaczny procent przyswajanego tlenu spala wodĂłr. Im więcej organizm spala wodoru, a mniej węgla, tym lepiej. Tłuszcze nienasycone, głównie roślinne są tym gorsze, im mają mniej wodoru. Najmniej wodoru zawierają tłuszcze nienasycone o najwyĹźszej liczbie wiązań podwĂłjnych. Organizm ludzki ma z nimi duĹźe kłopoty, ponadto nie moĹźe ich spalić w całości. Wytwarza z nich trujący aldehyd malonowy i gazy techniczne: etan lub pentan, ktĂłre wydmuchuje bez poĹźytku w powietrze.
     W organizmie w miejsce wiązań podwĂłjnych między węglami wchodzi tlen, czego efektem jest powstawanie wody utlenionej, ktĂłra zabija wszystko, co Ĺźyje. Dlatego tłuszcze nienasycone są najwaĹźniejszą przyczyną zapoczątkowującą rozwĂłj miaĹźdĹźycy, są przyczyną raka i innych nowotworĂłw, stanĂłw zapalnych i znacznie przyspieszają starzenie organizmu. O tym wszystkim moĹźna przeczytać w kaĹźdej książce o biochemii. Biochemia jest wiedzą ścisłą. Z wiedzą ścisłą się nie dyskutuje.
     Do tej pory nie jestem pewny, czy to, co zalecają lekarze, czy Instytut Ĺťywności i Ĺťywienia, czy inne podobne do niego instytucje, to świadoma dywersja, mająca na celu wyniszczanie i zabijanie ludzi, czy teĹź przyczyną jest bezgraniczna głupota. Są to rozwaĹźania typu: co było pierwsze - jajo, czy kura.
     "Konsekwencje decyzji uczonych, ktĂłrzy muszą wybierać zło, bywają nadzwyczaj groĹşne" - pisał ks. prof. Włodzimierz Sedlak. W Ĺźadnej innej dziedzinie Ĺźycia nie są tak groĹşne i szkodliwe w skutkach jak we współczesnej "nauce" o Ĺźywieniu człowieka.

                                                                            Jan Kwaśniewski.