Cukrzyca, miażdżyca, nadciśnienie, zawał serca, nadwaga.

     Mam 50 lat. Od dziewięciu miesięcy jestem na diecie optymalnej i czuję się rewelacyjnie. Przed siedmiu laty przeszedłem zawał serca. Od tego czasu nie jadłem juĹź - zgodnie z zaleceniami lekarzy - ani tłuszczu zarĂłwno zawartego w mięsie, jak i w maśle, a żółtka jaj wyrzucałem nawet z sałatek, o smaku śmietany nawet nie pamiętałem.

    Czułem się coraz gorzej i wydawało mi się, Ĺźe są to juĹź ostatnie lata mojego Ĺźycia. Miałem powaĹźną miaĹźdĹźycę tętnic (balonikowanie aorty w 1993 r.), nadciśnienie, a po rozpoczęciu leczenia nadciśnienia dołączyła się cukrzyca leczona diaprelem.
     Po przejściu na dietę juĹź po 3 tygodniach cukrzyca ustąpiła, odstawiłem diaprel i do dziś cukier mam w normie. ObniĹźyło się nadciśnienie, po 3 miesiącach odstawiłem leki na nadciśnienie, bo było ono niskie. Obecnie mam ciśnienie 120-130/80-85 bez lekĂłw. Jestem silny, uprawiam gimnastykę, jogng i kulturystykę. W ubiegłym roku o tej porze miałem juĹź problemy z poruszaniem się, męczyłem się szybko i występowały bĂłle za mostkiem. Dziś juĹź o wszystkich chorobach i dolegliwościach zapomniałem.
     Martwi mnie jednak cholesterol. W listopadzie miałem 251 mg% całkowitego, HDL 49 i trĂłjglicerydy 72 mg%.
     Pod koniec grudnia miałem cholesterolu całkowitego 269, HDL 38 i trĂłjglicerydy 65 mg%.
Niepokoi mnie obniżanie się cholesterolu dobrego, a wzrost złego.
     Dotychczas na wadze ubyłem 20kg. Dziś przy wzroście 178 cm ważę 90 kg i waga dalej obniĹźa się.
                                      Z.F.

OdpowiedĹş:
     Jeśli czuje się pan "rewelacyjnie", to co pana obchodzi poziom cholesterolu i po co pan go w ogĂłle bada? Nauka ustaliła poziomy cholesterolĂłw określane jako "prawidłowe", "za niskie", lub "za wysokie", na podstawie badań na zdegenerowanych ludziach, bo innych do badań nie mogła wykorzystać.
     PoniewaĹź cały gatunek ludzki jest mocno zdegenerowany, to i poziomy cholesteroli uwaĹźane za prawidłowe, są rĂłwnieĹź niewłaściwe.
     NajwaĹźniejsze są trĂłjglicerydy! Jeśli juĹź koniecznie chce się pan badać, to powinien pan zmierzyć właśnie ich poziom.
     TrĂłjglicerydy powstają z glukozy, a cholesterol z trĂłjglicerydĂłw. Jeśli surowca do wytwarzania trĂłjglicerydĂłw spoĹźywa pan niewiele, to i poziom trĂłjglicerydĂłw będzie niski. Gdy poziom trĂłjglicerydĂłw jest niski, to i wytwarzanie cholesterolu jest niskie.
     Poziom cholesterolu we krwi nie jest zaleĹźny tylko od tego, ile organizm go wytwarza, ale rĂłwnieĹź od tego, w jakim tempie go wydala.
     Gdy organizm jest mocno schorowany, a miaĹźdĹźyca zaawansowana i obejmująca tętnice w wielu narządach, to organizm jest zajęty usuwaniem tej miaĹźdĹźycy, a wydalenie cholesterolu odkłada na później.
     MiaĹźdĹźyca zaczyna się cofać, gdy ponad połowa energii w spoĹźywanych pokarmach pochodzi z tłuszczĂłw, a średnie spoĹźycie węglowodanĂłw spada poniĹźej 280 g/dobę na osobę przeciętnie.
     Masowe doświadczenie, ktĂłre wykonało się niejako samoistnie na setkach milionĂłw ludzi w USA, Anglii, Szwajcarii, Nowej Zelandii i w innych bogatszych krajach, wykazało, jaki jest lepszy, a jaki gorszy model Ĺźywienia.
     Najwcześniej przy "korytku" usiedli ludzie w USA i Francji, bo juĹź w końcu lat 40 i na początku lat 50 XXw.
     W 1949 r. w USA w przeciętnej diecie na 1 g białka przypadało średnio 1,5 g tłuszczu i 4 g węglowodanĂłw. Ilość energii wynosiła odpowiednio z białka - 12%, z tłuszczĂłw - 41%, z węglowodanĂłw - 47%.
     W 1972 r. w USA w przeciętnej diecie na 1 g białka przypadało 1,85 g tłuszczu i 2,8 g węglowodanĂłw. Ilość dostarczonej energii wynosiła odpowiednio: z białka 13%, z tłuszczĂłw 53%, z węglowodanĂłw 32%.
     Od początku lat 70. przeciętna dieta mieszkańcĂłw USA zaczęła wychodzić z "korytka" i maszerować w kierunku stołu.
     Na początku lat 50 ci "lepiej jedzący" mieszkańcy USA byli bliĹźej "korytka". Do "najlepiej", czyli najbardziej korytkowo jedzących mieszkańcĂłw USA naleĹźeli amerykańscy Ĺźołnierze. Karmiono ich jak prosięta. Zatrudniono nawet sławnego ormiańskiego kucharza Mardikiana, aby układał diety dla Ĺźołnierzy.
      Na początku lat 50 stan zdrowia mieszkańcĂłw USA był zły, choroby cywilizacyjne występowały masowo, a przeciętna długość Ĺźycia była niĹźsza niĹź w innych krajach europejskich, ktĂłre jeszcze nie dotarły do korytka.
     Przeprowadzono badania u ponad 300 Ĺźołnierzy amerykańskich w wieku średnio 18 lat, ktĂłrzy zginęli w Korei. Zmiany miaĹźdĹźycowe w aorcie i w tętnicach wieńcowych stwierdzono u ponad 70%, w tym u ponad 30% zmiany miaĹźdĹźycowe były mocno zaawansowane.
     WśrĂłd Ĺźołnierzy brytyjskich miaĹźdĹźyca występowała jeszcze częściej.
     U poległych Ĺźołnierzy z Korei Północnej i "ochotnikĂłw chińskich" miaĹźdĹźyca w ogĂłle nie była spotykana. Ĺťołnierze komunistĂłw byli jeszcze na pastwisku, a kapitalistĂłw - przy korytku.
     JuĹź w końcu lat 60 ilość energii z tłuszczĂłw w przeciętnej diecie amerykańskiej przekroczyła 50% i stopniowo wzrastała. Tylko dlatego u ginących w Wietnamie Ĺźołnierzy amerykańskich, przeciętnie starszych od ginących w Korei, miaĹźdĹźyca aorty i tętnic wieńcowych była spotykana u około 30% poległych i były to tylko lekkie postacie miaĹźdĹźycy.
     Między rokiem 1975 a 1985 znaczie spadło zuĹźycie lekĂłw, a liczba chorych na nadciśnienie w USA zmniejszyła się o 70%.
     Zaczęto często obserwować i opisywać "samoistne" cofanie się zmian miaĹźdĹźycowych, występowało mniej udarĂłw mĂłzgowych i zawałów, a ich przebieg był łagodniejszy. Śmiertelność w zawałach obniĹźała się, ale tylko w śmiertelności przed szpitalnej. W szpitalach wszystko było po staremu. 
     We wschodnich stanach USA stwierdzono wyraĹşny spadek liczby zawałów, z wyjątkiem mężczyzn w wieku powyĹźej 65 lat, z wykształceniem podstawowym.
     Czy wykształcenie moĹźe mieć wpływ na częstość zawałów? Samo wykształcenie - nie, ale skutki tym wykształceniem powodowane - tak.
     W USA osoby z wykształceniem podstawowym osiągają niĹźsze zarobki i przewaĹźnie przechodzą na emerytury dopiero po ukończeniu 65. roku Ĺźycia, a same emerytury mają sporo niĹźsze od poprzednich zarobkĂłw. Jeśli juĹź wraz z innymi maszerowali w kierunku stołu, to niĹźsze dochody z emerytury musiały ich cofać w kierunku korytka, stąd więcej u nich chorĂłb cywilizacyjnych i więcej zawałów.

     NiewaĹźne, jaka była przyczyna, czy zwykła głupota tak zwanej nauki, czy teĹź świadome działania zainteresowanych, ale pod koniec lat 80 ludzi w USA, Nowej Zelandii, Australii, w bogatszych krajach europejskich zaczęto skutecznie pędzić z powrotem w kierunku pastwiska. 
     A na drodze między pastwiskiem a stołem jest korytko, do ktĂłrego trafić moĹźna z dwu stron. I od stołu, i od pastwiska.
     Ustalono w badaniach naukowych, Ĺźe gdy spoĹźycie węglowodanĂłw jest niĹźsze od 150 g na dobę, gdy węglowodany są podawane w postaci skrobi i niĹźsze od 100 g węglowodanĂłw na dobę (u człowieka dorosłego) podawanych w innych węglowodanach, to miaĹźdĹźyca nie moĹźe się rozwijać, a istniejące zmiany miaĹźdĹźycowe cofają się.

     Zatem czy pan ma więcej, czy mniej cholesterolu, złego czy dobrego, to jeśli dostarcza pan swojemu organizmowi tyle węglowodanĂłw, aby poziom surowca do produkcji cholesterolu, czyli poziom trĂłjglicerydĂłw był niski - poniĹźej 70-80 mg %. moĹźe być teĹź poniĹźej 50 mg%, to nie ma powodu do Ĺźadnych obaw.

                                                                        Jan Kwaśniewski.
więcej...